De positie van Groningen als belangrijke handelsstad blijkt uit de vele pakhuizen die in en om de binnenstad bewaard zijn gebleven - ruim tweehonderd. Het merendeel dateert uit de laatste twee eeuwen, maar enkele zijn beduidend ouder.
Van de bloei van de Groninger landbouw en de opkomst van de graanhandel getuigen tal van grote graanpakhuizen bij de havengebieden. Belangrijke concentraties zijn te vinden aan het Hoge en Lage der A, de Noorderhaven en, na de verbinding met de Waddenzee via Zoutkamp, de Oosterhaven en Westerhaven. Namen als Emden, Albion, Duna, Londen, Amsterdam, Hamburg, Libau, Eem, Weichsel, De Lauwers, De Stad IJlst, Friesland en Overijssel verwijzen naar de handelsgebieden. Met het wegvallen van de scheepvaart als vrijwel enig groot transportmiddel na WOII verloren de meeste pakhuizen in en om de binnenstad hun functie. Vanaf de jaren ’60 ontstond steeds meer leegstand en verval; dankzij financiële injecties uit het stadsvernieuwingsfonds en inspanningen van gemeente, woningbouwverenigingen en particulieren in de jaren ’70 en ’80 zijn veel pakhuizen gerestaureerd en voor de toekomst bewaard als woonhuis.Lit.: R.M.H. Overbeek, Van London tot Libau. Pakhuizen in Groningen (Groningen 1991).
