(Minnertsga 1920 - Spanje 1987)
Classicus en theoloog. Bakkers studie (Amsterdam, Leiden en Utrecht) werd onderbroken door zijn internering in Duitsland. In 1954 promoveerde hij in de theologie in Utrecht. Hij was leraar klassieke talen, Hebreeuws en filosofie. Vanaf 1964 was hij hoogleraar wijsbegeerte aan de rug. In 1983 ging hij met emeritaat als hoogleraar wijsgerige antropologie.
Bakker vertoonde een grote retorische begaafdheid, m.n. in zijn filosofiecolleges voor MO-A pedagogiek. Hij zette zich in voor filosofieonderwijs op middelbare scholen en was een onvermoeibaar ijveraar voor de bestudering van ethiek en wijsgerige antropologie. Hij verrichtte baanbrekend werk m.b.t. de introductie van de Franse fenomenologie, existentialisme en structuralisme in Nederland. Hij was bekend als schrijver van ingezonden brieven naar NRC en Trouw. ‘R. Bakker te Bedum’. In 1981 ontving hij de Franse onderscheiding ‘Officier in de Orde van de Palmes Académique’.
Lit.: B. Delfgaauw e.a. (red.), Studia in honorem Reinout Bakker (Groningen 1984) (inclusief zijn bibliografie).
