Door zijn intelligentie en moed is het paard een belangrijk symbooldier. Hij vertegenwoordigt de gedisciplineerde en gerijpte driftmatigheid van de mens en is bereid hem naar zijn natuurlijke doelen te dragen.
Ontmoet u een ruiter te paard of rijdt u zelf, dan ziet u een volmaakte harmonie van driftmatigheid en eigen Ik. Het is overigens niet altijd zo eenvoudig het dier te beteugelen. Maakt u mee dat een paard schrikt of in paniek raakt, dan betekent dit een verstoring in de betrekking tussen bewustheid en het onbewuste en wordt de psychische ordening van uw erotisch leven niet meer beheerst. Verklaringen zijn niet alleen af te leiden uit het gedrag van het paard, maar ook uit zijn verschijning, met name de kleur. Zwarte paarden hebben te maken met de dood. Zij zijn de dragers van angst en vernietiging, van wilde hartstocht en ongebreidelde vitaliteit. Bij hen verandert het fijngevoeligcreatieve in verderfelijkheid.Bruine en roodbruine paarden verraden een veilig instinct en een gezonde, evenwichtige verhouding van het driftmatige.
Witte paarden daarentegen zijn op vele manieren te duiden. Ze kunnen zielskracht symboliseren die nauwelijks van deze aarde is. Ze kunnen het verband tussen geestelijke en psychische waarden tot uitdrukking brengen, met name in de gedaante van de gevleugelde Pegasus. Ze kunnen echter ook in de gedaante van de mythologische ‘schimmelrijder’ een gewaarwording van gene zijde overbrengen.
zie Dieren.
