Instrument waarmee je je lichaamstemperatuur kunt meten.
Je kunt de lichaamstemperatuur meten in je endeldarm, je oor, je mond of onder je oksel. Tegenwoordig gebruiken dokters en ook mensen thuis een elektronische thermometer, met een batterijtje erin. Tot tien jaar geleden bestonden die niet en gebruikte iedereen een glazen kwikthermometer. Die is breekbaar en kwik is heel giftig. Ze zijn nu ouderwets en worden afgeraden. Je moet er namelijk erg voorzichtig mee zijn, want als dat kwetsbare instrument breekt, krijg je glas én kwik in je darmen of je mond…
Je krijgt de nauwkeurigste temperatuur door de thermometer een paar centimeter door de anus (het poepgaatje) in de endeldarm te steken. Dan weet je de temperatuur die binnen in je lichaam heerst. Het inbrengen kan een beetje pijn doen. In het ziekenhuis doen ze glijmiddel op de top van de thermometer. Thuis is een beetje spuug vanaf je vingertop soms wel zo snel. De thermometer moet een paar minuten blijven zitten voordat hij wordt uitgenomen en afgelezen. In het ziekenhuis gebruiken ze ook wel een oorthermometer (trommelvliesinfraroodthermometer, intra-aurale thermometer). Die is supersnel en ook precies, maar duur. Hij meet de inwendige lichaamstemperatuur aan de hand van warmtestraling die door het trommelvlies heen naar buiten komt.
