Vormbakpersen is een productiemethode van vormlingen door een vier- tot achtvakkig houten raam, ook wel 'vormbak' genoemd, onder te dompelen in water en vaak ook met zand te bestrooien, waarna de klei machinaal in de vormbak geperst wordt. Door deze productiemethode kent de vormbakperssteen, net als de handvormsteen, een bezande textuur en aan de onderzijde iets ronde hoeken, en een afgestreken bovenzijde, respectievelijk de 'arme zijde' en 'rijke zijde' genoemd. De plooien die zo kenmerkend zijn voor de handvormsteen zijn echter niet aanwezig.
De vormbakpers komt in de tweede helft van de 19e eeuw in Nederland in productie.
