Bouwwijze die uitgaat van het stapelen van steen. Ook dakconstructies zijn in steen uitgevoerd of op die bouwwijze geënt. Vindt zijn oorsprong ten zuiden van de Alpen.
De Grieken stelden een bouwwerk samen door muren en zuilen op te richten en kleine overspanningen te maken met natuurstenen lateien. De Romeinen voegden daaraan de boog en het ton- en koepelgewelf toe. In al deze constructies komen alleen drukkrachten voor.
Ook de byzantijnse en romaanse bouwkunst gaan in hoofdlijnen van voorstaande constructieprincipes uit. In het gebied van de steenbouw is de architectonische vorm van de hoge gotische eindgevels soms strijdig met de in de streek gebruikelijke vorm en constructie van het dak. De kathedralen van Leon en Tarragona in Spanje vertonen schijngevels, waarachter geen dak aansluit.
Vgl. houtbouw.
