Muur, bestaande uit twee evenwijdige, door een spouw gescheiden delen, waarvan de buitenste vaak een steen dik is en de binnenste een halve steen ( blad). Dient om het inwendige van een huis tegen nadelige invloeden van temperatuur en vocht te beschermen. De oudst bekende spouwmuren zijn aangetroffen in het huis Ten Bosch te Maarssen (U.), 1627.
Bij uitzondering dubbele spouwmuur bij hoge eisen aan vochtwering: Naarden, bastion Oudmolen (1877), waarin bomvrije remise, munitiemagazijn en ijskelder. Rond kozijnen en op hoeken van gebouwen zijn de spouwen vaak dichtgestoken. Er vormen zich dan koude- en vochtbruggen in het metselwerk.
Men spreekt dan van onvolwaardige spouwmuren.
