Historische collectie Nederland

Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)

Gepubliceerd op 13-06-2019

seminaries

betekenis & definitie

Seminarie is een instelling voor de opleiding van geestelijken met vooral filosofie (onderbouw) en theologie (bovenbouw). In de Katholieke Kerk is dit meestal onder de vorm van een internaat onder leiding van een rector. De term seminarie stamt van het Latijnse woord seminarium dat de betekenis van kweekschool heeft.

Het Concilie van Trente (1543-1565) schreef de oprichting van seminaries in elk bisdom voor. Er kunnen drie seminaries worden onderscheiden: de diocesane seminaries die priesters opleiden voor het eigen bisdom/diocees; landelijke of regionale seminaries die priesters opleiden voor diverse bisdommen; religieuze seminaries leiden priesters op voor de eigen kloosterorde of -congregatie. Een convict is een bijzondere vorm van priesteropleiding.

Daarbij wordt de spirituele en geestelijke begeleiding wel binnen de leefgemeenschap gedaan maar wordt de filosofische en theologische studie elders gevolgd. Ook sommige protestantse kerken hebben een seminarie voor aanvullende kerkelijke opleiding. (Wikipedia)