Lange rechthoekige liturgische schouderdoek van versierde stof, gedragen door de priester bij het dragen van de monstrans in een processie. De handen zijn gestoken in zakken, halverwege de binnenzijde van het schoudervelum, zodat de monstrans niet met de blote handen wordt vastgehouden. De subdiaken droeg een schoudervelum in de liturgische kleur van de dag om de pateen vast te houden.
Wordt uit eerbied gebruikt om een directe aanraking van het Allerheiligste te vermijden. In de oud-katholieke kerk wordt/werd ook wel een schoudervelum gedragen door de misdienaars die met de zorg voor de bisschoppelijke staf en mijter zijn belast.
