Obelisken zijn monolithische vierkante, naar boven iets dunner wordende zuilen met piramidevormige stompe punt, doorgaans van graniet. In het oude Egypte veelvuldig opgericht bij tempels. In Nederland toegepast als siernaald in de vorm van een kleine obelisk.
In de renaissance toegepast als beëindigingmotief op kroonlijsten, geveltoppen, torenbekroningen, venster- en deurfrontons. Ook gebruikt als grafmonument voor dappere lieden. (Haslinghuis/Funerair Lexicon)