Nieuw-Nederlandse stelsels

betekenis & definitie

Laat-zeventiende eeuws vestingbouwkundig stelsel, toegeschreven aan Menno van Coehoorn, voornamelijk gekenmerkt door grote bastions, met holgebogen flanken die niet·haaks op de courtine staan, en door voor de courtines gelegen ravelijnen.; Voornamelijk te onderscheiden van het Oud-Nederlandse stelsel, waarbij rechte bastionflanken haaks staan op de courtines. (Stichting Menno van Coehoorn)