kielen (scheepvaart)

betekenis & definitie

Centraal langsscheeps verbanddeel, dat het vlak in tweeën deelt: horizontaal (samenstelsel van) dikke plank(en) of balk(en), waartegen en waarop de huid en de inhouten zijn geplaatst. Schepen van het type Zwammerdam waren niet van een kiel voorzien.