fundamenten

betekenis & definitie

Grondvesten van een gebouw, het geheel van al of niet onderheide, gemetselde of in beton gegoten werken onder het maaiveld of de begane grond dat het gebouw draagt. Het fundament omvat de kelder(s) en bij een bepaald bouwtype ook het onderste deel van de eerste woonlaag (souterrain); voeting van een muur, pijler, zuil. De houten constructie die op de heipalen wordt aangebracht, wordt ook fundament genoemd.