Naast mijnlocomotieven met verbrandingsmotor en persluchtlocomotieven was er ook belangstelling voor elektrische tractie in het ondergronds bedrijf. In aanschaf relatief prijzig, maar in het gebruik de laagste kosten. Elektrische tractie had een voor de hand liggend nadeel: vonkvorming was een groot risico in mijnen met een hoog gasgehalte.
Elektrische locomotieven konden in Nederland alleen gebruikt worden in de mijn Oranje-Nassau I en in de mijnen Laura en Julia, en dan nog alleen in de steengangen op de intrekkende schacht, omdat daar geen noemenswaardige problemen met mijngas bestonden.
