Historische collectie Nederland

Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)

Gepubliceerd op 13-06-2019

blanching

betekenis & definitie

Blanching is een schadefenomeen waarbij een voorheen helder en transparant oppervlak, bijvoorbeeld een vernis, wit uitslaat of ondoorzichtig is geworden. Dit fenomeen wordt veroorzaakt door defecten op microscopisch niveau in de verf- of vernislaag. Hierdoor wordt de lichtreflectie beinvloedt waardoor de aangetastte lagen lichter lijken dan de omringende gebieden.

Een oorzaak kan de opname vocht in de vernis- of verflaag zijn. Blanching onderscheidt zich van creperen (Engels: Bloom?), dat te maken heeft met schade aan het oppervlak. (Australian Institute for the Conservation of Cultural Materials)

< >