Blaasbalgen zijn blaasinrichtingen, een soort pompen om lucht te blazen, meestal om een vuur aan te wakkeren met als doel ijzeren voorwerpen heet te stoken. Een blaasbalg bestaat uit twee stevige delen, meestal uit hout vervaardigd, met daartussen een soort flexibele leren zak. Eén houten deel is beweegbaar.
Aan het vaste gedeelte is aan de voorzijde een mond, meestal van metaal, bevestigd. Dit deel wordt naar het vuur gericht. De lucht wordt door een ventiel vanaf de achter- of onderzijde aangezogen zodra het beweegbare deel van het vaste deel af wordt bewogen.
Zodra het beweegbare deel de andere kant op wordt bewogen, ontsnapt de lucht met een behoorlijke snelheid uit de mond aan de voorzijde. Blaasbalgen kunnen de hand of met de voet in beweging kunnen worden gebracht. Ze worden naar hun vorm in spits- of punt- en quadraat- of parallelbalgen onderscheiden.
