Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 29-12-2019

Tolerantie

betekenis & definitie

beteekent verdraagzaamheid. Het woord is vooral in gebruik om aan te duiden de verdraagzaamheid tegenover partijen of richtingen, die van de bovendrijvende verschillen.

Heel de geschiedenis door vindt men strijd over de vraag, of en in hoeverre er tolerantie kan zijn. De kwestie is dan, wat mag worden toegelaten uit principieel oogpunt en wat kan worden toegelaten uit practisch oogpunt, d.w.z. in hoeverre men anderen bewegingsvrijheid kan laten, zonder zichzelf te schaden.

Wij noemen als voorbeelden de Engelsche tolerantie-acte van 1689, waarbij de rechten van de Engelsche staatskerk en de Dissenters werdenvast gesteld, het Fransche edict van Versailles (1787), dat althans burgerlijke rechten aan de Fransche Protestanten gaf, het Oostenrijksche tolerantieedict van 1781, dat soortgelijke rechten verschafte, het Pruisische tolerantiepatent van 1847. Uit de Vaderlandsche Kerkgeschiedenis is de tolerantiestrijd uit de 18e eeuw bekend (zie I, blz. 491).

Voor den principieelen strijd zie men Joh. Kühn, Tolerant und Offenbarung, Leipzig, 1923.

< >