Patricische familienaam van het doorluchte huis der Corneliussen. Wij noemen van dit geslacht
1°. P. Cornelius Scipio Africanus Maior, een van Rome’s grootste veldheeren. Hij streed o.a. tegen Hannibal, dien hij in 202 v. C. te Zama versloeg. Hannibal vluchtte en Carthago werd gedwongen tot een vernederenden vrede. Ter eere van dit wapenfeit werd Scipio Africanus genoemd.
2°. P. Cornelius Scipio Aemilianus Africanus minor. Hij werd, nadat de oorlog tegen Numantia jarenlang geduurd had, in 134 v. C. tot het consulaat geroepen. Hij vertrok naar Spanje en nam na een langdurig beleg de stad Numantia in, waarom hij den eerenaam van Numantinus ontving. Nadat hij in den senaat door Papirius Carbo voor landverrader uitgemaakt was en door het verbitterde volk onder verwenschingen naar huis geleid was, werd hij den vólgenden morgen dood in zijn bed gevonden, hetzij door zelfmoord hetzij door een vreemde hand.
Men telt in de Romeinsche geschiedenis 16 Scipio’s.