Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 08-01-2020

Johannes de Deo

betekenis & definitie

(Juan de Dio), eigenlijk geheeten Joan Ciudad, is de stichter van de orde der „Broeders der Barmhartigheid”. Hij werd in 1495 in Portugal geboren en leidde aanvankelijk een zeer afwisselend leven.

Een tijdlang was hij herder, trad vervolgens in vrijwilligen krijgsdienst en dreef weer later een handeltje in religieuze artikelen. Door een gehoorde preek werd hij echter zóó getroffen, dat hij geheel van leefwijze veranderde en zich voortaan uitsluitend aan de verzorging van armen en lijdenden wijden ging.

In 1540 huurde hij een huis te Granada, hetwelk hij bestemde voor het opnemen van behoeftige zieken. En daarmede was de grondslag van de orde der „Broeders der Barmhartigheid” gelegd.

Na Johannes’ dood — hij overleed den 8sten Maart 1550 en werd in 1690 door Paus Alexander VIII heilig verklaard —.werd de nieuwe orde in 1572 door Paus Pius V officieel erkend en gewijd, waarna zij snel in bloei toenam. Later werd de orde gesplitst in twee congregaties, een Spaansche (omvattende Spanje en Amerika) onder een generaal te Granada, en een Italiaansche (omvattende het overige gedeelte van Europa) onder een generaal te Rome.

Thans staat de geheele orde onder één generaal, welke te Rome zetelt.De orde, die schier overal haar afdeelingen heeft, wijdt zich uitsluitend aan het verplegen van zieken, zoowel in eigen hospitalen als ook bij de patiënten aan huis. De broeders, die zich aan dit werk geven, doen zulks geheel belangeloos en mogen uitsluitend van liefdegaven leven.