Dat wil zeggen, ’t is een scheel leepoog. Wip is verbastert van weep.
In de aaloude taal was wepe geween: ’t geen men noch hoord in die uitroeping, o wope! Zo is noch by de Engelschen weeper een weener. Die leepe, of loopende, en druipende oogen heeft, stort traanen, gelyk die weenen.
