Emiel; geb. Moorslede (België) 17 juli 1874, overl.
Chicago (U.S.A.) 1937. Woonde en werkte in Roesselare, Antwerpen, Brussel (Schaerbeek) tot ca. 1918, Katwijk, Dordrecht, Den Haag 1920/1921-1923, daarna Portland (Oregon, U.S.A.). Leerling van de Akademie te Roesselare, de Tekenakademie te Antwerpen, examen in 1897 voor het Hoger Kunstinstituut, daarna lessen van Pieter van der Ouderaa. Behaalde in 1903 de prijs voor Schilderkunst van de stad Antwerpen. In 1913 tekenleraar aan de akademie te Mechelen. Schilderde, aquarelleerde tekende en etste landschappen, portretten, figuren, stillevens, maar vooral taferelen uit het Westvlaamse volksleven. Bekend door zijn serie ‘De vlascycles’ uit 1903.Scheen 1969; Wallen
