Pancreatitis is de medische benaming voor een ontsteking in de alvleesklier (Pancreas = alvleesklier en –itis = ontsteking).
De pancreas heeft een exo- en endocriene functie. Endocrien (naar het bloed) worden als belangrijkste insuline en glucagon aangemaakt voor de glucose stofwisseling. Exocrien (naar de darm) komt er trypsine, amylase en lipase vrij. Deze zorgen voor de afbraak van koolhydraten, eiwitten en vetten.
Een pancreatitis kan worden vastgesteld door middel van de anamnese en bloed waarden. Amylase zal snel na het begin van de ontsteking sterk verhogen (meestal >3x normaal waarde 35-55g/l) maar deze daalt ook weer snel tot de normaal waarde (dan kan er eventueel nog in de urine worden gekeken). Bij een pancreatitis is er een aanhoudende ernstige pijn in het epigastricum gebied (midden bovenbuik) vaak uitstralend naar de rug. Na eten wordt de pijn vaak verergerd.
Oorzaak van de ontsteking zijn meestal galstenen of alcohol abuses. Bij een klein percentage kan het echter ook worden veroorzaakt door zeldzame oorzaken zoals een tumor, ischemie, infectie of medicatie. Echter in ongeveer 10% tot 20% van de gevallen kan de oorzaak niet gevonden worden. Dit kan als zeer onbevredigend worden ervaren door zowel patiënt als arts. De oorzaak kan hierdoor namelijk niet worden weggenomen waardoor de kans op recidief aanwezig is.
In het ziekenhuis zal worden gezocht naar de oorzaak. Verder wordt er vocht toegediend en pijnstilling gegeven. De ontsteking opruimen zal het lichaam zelf moeten doen. De verschijnselen zullen in het begin snel afnemen, helaas kunnen er enkele maanden over heen gaan voordat de ontsteking in zijn geheel is genezen.
