Biologische encyclopedie

G. Th. van Kempen (1974)

Gepubliceerd op 03-04-2020

kelk

betekenis & definitie

(calyx), buitenste van twee in vorm of kleur verschillende bloembekleedsels. Kan bestaan uit: kelkbladen of haren (vormen later vruchtpluis).

Naar de samenhang van kelkbladen kan de kelk zijn: vergroeidbladig of losbladig. Naar de vorm: straalsgewijs symmetrisch (regelmatig) of tweezijdig symmetrish (de kelk is dan gespoord of tweelippig). De kelk is meestal groen; zelden gekleurd (O.I. kers). Soms valt de kelk af vóór de bloei (klaproos), soms na de vruchtzetting(kool), soms is ze blijvend (appel).