Bijbelse eponiemen

Dr. Apeldoorn en Dr. Beijer (1997)

Gepubliceerd op 26-08-2020

Vandaal

betekenis & definitie

Iemand die zich schuldig maakt aan vernielzucht (vandalisme). genoemd naar de Vandalen. Deze Germaanse volksstam, afkomstig uil het gebied van de MiddenOder, stichtte, na de verovering van Carthago, in 439 in Noord-Afrika een bloeiend rijk.

Van hieruit vielen ze talloze keren het Romeinse Rijk binnen, in 455 bereikten ze Rome, dat geheel door hen geplunderd werd. Als ijverige Ariancn (zie arianisme) vervolgden  ze de aanhangers van de orthodoxe Kerk met grote felheid. Na de dood van hun koning Geiserik nam hun macht geleidelijk af. In 534 heroverde Belisarius, generaal van keizer Justinianus, Noord-Afrika voor het Byzantijnse rijk, waardoor het Vandalenrijk voorgoed verdween.