Met dit onvertaalde woord wordt de Alruin of Mandragora (Mandragora Officinarum syn. Atropa mandragora) bedoeld, een vertegenwoordiger van de familie der Nachtschaden (Solanaceae).
De plant vormt een rozet van grote bladeren, waaruit kortgesteelde, lila bloemen omhoogsteken. De oorspronkelijk peenvormige wortel krijgt later vrij grote, dikke zijwortels, die naar alle kanten uitgroeien, zodat ze moeilijk in hun geheel uit te graven zijn. De wortels waren van ouds bekend als „alruinmannetjes” en werden als talisman gebruikt. De vrucht is een geelachtige, geurige bes, ter grootte van een kleine appel, die alcaloïden bevat, die min of meer bedwelmend werken. Door hun geur zouden ze een geheime liefdeskracht („liefdesappel”) hebben, Gen. 30 : 14; Hoogl. 7 : 13.
