Wat is de betekenis van ZEDENLEER?

v., zedenkunde; wat geleerd wordt omtrent de zedelijke normen, de leer van de gezamenlijke plichten der zedelijke wezens: de christelijke zedenleer ; geschrift waarin zulk een leer is vervat.

zedenleer - Zelfstandignaamwoord 1. de leer van de gezamenlijke plichten der zedelijke wezens Woordherkomst samenstelling van zede en leer met het invoegsel -n- Synoniemen ethica, ethiek, moraal, zedenkunde

maatschappijleer en moraal als schoolvak Op onze school kunnen we kiezen tussen vijf verschillende levensbeschouwelijke vakken: islam, katholiek, orthodox, protestants of zedenleer. Hier leven verschillende culturen samen, we zijn verdraagzaam. (Gazet van Antwerpen) Als synoniem van 'ethiek' is het woord 'zedenleer�...

(de) maatschappijleer en moraal, schoolvak voor leerlingen die geen godsdienstles volgen. De Gucht stelt voor om katholieke scholen te verplichten lessen zedenleer aan te bieden. - DS, 26-07-2002.

zedenleer - Te gebruiken voor de tak van filosofie die zich bezig houdt met waarden die verband houden met het menselijk gedrag, met betrekking tot de juist- of onjuistheid van bepaalde handelingen en de goed- of slechtheid van de motieven voor, en de resultaten van dergelijke handelingen. Gebruik 'ethiek (concept)' voor het begrip van ee...

zie ethiek.

zie Ethiek en Moraal.

v. (wetenschap, handelend over de zeden, zoals ze behoren te zijn; zedenkunde; moraal): het goede voorbeeld is de beste zedenleer.

natuurlijke of moraalphilosophie, ➝ Ethiek. Voor bovennatuurt. z. zie ➝ Moraaltheologie.