Winddruk
m., de druk van de wind op een oppervlak, bep. per ms.
Peter Timofeeff (1993)
Kracht per oppervlakte-eenheid die wordt uitgeoefend door de wind op een vlak dat dwars op de windrichting is geplaatst. Met name bij het ontwerpen en dimensioneren van gebouwen en bruggen moet men terdege rekening houden met de krachten, die de wind op deze constructies kan uitoefenen. Zie ook: windkracht Zie ook: windsnelheid
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m., de druk uitgeoefend door de wind, meestal gemeten loodrecht op de windrichting. De winddruk (kracht per oppervlakte-eenheid) is van belang voor de berekening van bouwwerken. Aan b.v. de van de wind afgekeerde zijde van een gebouw kan de winddruk negatief zijn (windzuiging). In de meteorologie hanteert men de vuistregel: de getalwaarde van de w...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: