Wat is de betekenis van werkzaam?

werkzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. als werknemer bezig ♢ Hij was daar al enige tijd werkzaam geweest. 2. (medisch) verantwoordelijk voor veranderingen in het lichaam bij inname ♢ Dit is het werkzame bestanddeel van dit kruid. 3. (geologie) actief...

werkzaam - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: werk-zaam 1. gezegd van iemand die werkt ♢ hij is werkzaam op een kantoor 2. wat doet waar het voor bedoeld is ♢ de werkzame stof van deze tabletten i...

adj. & adv., warber, wurksum, be(u)zich, skrepsum.

...

bn. bw. (...zamer, -st), 1. werkend, zijn werk, een functie hebbend: hij is werkzaam in een dekenfabriek, op een notariskantoor, bij een uitgever ; 2. geneigd tot werken, vlijtig, naarstig: een werkzame jongen; hij is steeds werkzaam; (godgel., met betr. tot de „bevinding”) daarmede begunstigd: die zondaar begint werkzaam...

bn., bw.; werkzamer, werkzaamst (1 gaarne werkende, tot werken gedreven, naarstig; ijverig; 2 krachtig werkend, een uitwerking hebbend): 1 een werkzaam kind; een werkzaam man; 2 een werkzaam middel; een werkzaam aandeel hebben aan; nog: hij is werkzaam op een suikerplantage, werkt daar, heeft er een betrekking.

('werksa:m) bn. en bw.(...zamer, -st) 1. gaarne werkend : een kind. Syn. → arbeidzaam. 2. krachtig werkend : een middel. 3. werkelijk : een aandeel aan iets hebben.

Adjectief: werkzaam, arbeidzaam, arbeidvol, werkwillig, werkdadig, krachtig, krachtdadig, vooruitstrevend, bezig, bedrijvig, naarstig, naarstiglijk, noest, ijverig, volijverig, vlijtig, nijverig (Zn.), nijver, wakker, grif, kittig, schommelig, actief (aktief), studieus, diligent, vigilant, industrieus, laborieus, overijverig, overviijtig. ...

bn. en bw. (-zamer, -st), 1. werkend, zijn werk, een functie hebbend: hij is werkzaam bij een uitgever; 2. geneigd tot werken, vlijtig, naarstig: een werkzame jongen; 3. krachtig werkend: een werkzaam aandeel in iets hebben, er krachtig aan meewerken.