Wat is de betekenis van WEILAND?

weiland - Zelfstandignaamwoord 1. een stuk grasland in gebruik voor de begrazing door vee ♢ Er waren lammetjes en kalfjes op het weiland. Woordherkomst samenstelling van wei en land Verwante begrippen drasland, beemd, made, wei, weide, grasland

weiland - zelfstandig naamwoord uitspraak: wei-land 1. land dat met gras begroeid is of dat geschikt is voor gras ♢ we lagen languit in het weiland naar de lucht te kijken Zelfstandig naamwoord: wei-land het weiland...

De plaats waar het vee graast, wijst op de omvang van onze gedachten, op een driftleven dat door niets wordt verstoord. Wanneer de dieren uit de wei worden gedreven, dan moeten we ons in de waaktoestand aan de wensen van anderen onderwerpen; hetgeen betekent dat we aan een psychische dwang onderhevig zijn. (Zie ook ‘Koe’, ‘Os&rsqu...

weiland - Land bedekt met gras of soortgelijke planten, dat gebruikt word voor grazend vee.

weiveld, weiding.

Het grasland, dat door het vee wordt geweid (z. Weide). Soms gebruikt men w. in de zin van blijvend grasland tegenover het bouwland.

s.n., greide, greid-, finlân (it); stuk —, finne, finstik (it); — zijn, oan greide, finne lizze; zeer vet stukje —, spekpôlle.

wijlen.

...