wegsterven
wegsterven - Werkwoord 1. ergatief geleidelijk onhoorbaar worden ♢ De echo was nog niet weggestorven of er klonk opnieuw een dreun.
Wat is de betekenis van wegsterven?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
wegsterven
wegsterven - onregelmatig werkwoord uitspraak: weg-ster-ven 1. langzaam zachter worden (van geluid) ♢ toen de muziek was weggestorven, brak het applaus los Onregelmatig werkwoord: weg-ster-ven het sterft weg (......
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
wegsterven
stierf weg, i. weggestorven (eig. langzaam en kwijnend de dood tegemoet gaan): fig. een geluid, muziek kan wegsterven, langzaam in kracht verminderend eindigen.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
wegsterven
('wech) (stierf weg, is weggestorven) 1. langzaam, kwijnend sterven, de dood te gemoet gaan. Syn. →: afsterven. 2. langzaam in kracht verminderend eindigen : haar woorden stierven weg; –de tonen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Wegsterven
(stierf weg, is weggestorven), 1. langzaam de dood tegemoet gaan, verkwijnen; 2. (m.n. van geluid) langzaam zwakker en tenslotte onhoorbaar worden.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
WEGSTERVEN
WEGSTERVEN - (stierf weg, is weggestorven), langzaam den dood tegemoet gaan, kwijnende verteerd worden: de teringlijder sterft langzaam weg.
Gerelateerde zoekopdrachten