Wat is de betekenis van weerwil?

weerwil - Zelfstandignaamwoord ♢ In weerwil van de regen en de storm hadden de scouts toch een prima kampeerweekeinde gehad. ♢ In weerwil van alle tegenwerking had ze toch maar als eerste haar diploma gehaald.

weerwil - zelfstandig naamwoord uitspraak: weer-wil 1. gevoel iets vies of vervelend te vinden ♢ met weerwil heb ik die klus uitgevoerd 1. in weerwil van [ondanks, niettegenstaande] ...

in weerwil van, ten spyte van.

m. (tegenzin): in weerwil van, ondanks.

('we:r) m. tegenzin: in van, ondanks, niet-tegenstaande.

in weerwil van, ondanks, niettegenstaande.

WEERWIL - m. spijt, tegenzin: iets met weerwil doen; in weerwil van, ondanks, desniettegenstaande : in weerwil van zijne vlijt slaagde hij niet.

...

...