weerdruk
1. tweede drukgang van een vel waarbij de achterkant bedrukt wordt. 2. bedrukte achterzijde van een vel.
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
1. tweede drukgang van een vel waarbij de achterkant bedrukt wordt. 2. bedrukte achterzijde van een vel.
M. J. Koenen's (1937)
I. m.; zie l u c h t d r u k. II. m. (boekdr. de druk op de tegenkant van een bedrukt blad of vel).
John Kooy (1933)
keerzijde v/e vel, dat reeds bedrukt is, dat dus ter perse gaat, als de voorzijde (schoondruk) reeds is afgedrukt.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
een term, gebezigd in de typographie, als van een vel, dat aan één zijde is bedrukt (➝ schoondruk), de tweede zijde bedrukt moet worden. Vgl. het art. ➝ Schoon- en weerdrukmachine.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m., oorspronkelijk de drukvorm die op de onbedrukte zijde van een reeds aan de andere zijde bedrukt papier wordt afgedrukt; ook het drukken daarmee; ook die bedrukte zijde van het blad; tegenwoordig de drukvorm waarin de achterzijde van de eerste pagina van de desbetreffende katern staat; ook het drukken daarmee; ook de zijde van het zodanig bedruk...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: