Wat is de betekenis van Waterkering?

Een natuurlijke of kunstmatige verhoging in het landschap op het achterliggende gebied te beschermen tegen overstroming. Deze zijn primair of regionaal.

waterkering - Zelfstandignaamwoord 1. (waterstaat) een natuurlijke of kunstmatige massieve blokkade van binnen- of buitenwater (zee, meer, plas, rivier, kanaal enz.) die bescherming biedt tegen overstromingen, en op verschillende manieren wordt toegepast in de waterstaatkundige voorzieningen (waterbeheersing, landaanwinning, weg- en w...

Een waterkering is een kunstmatige verhoging in het landschap om het achterliggende gebied te beschermen tegen overstroming.

Een natuurlijke of kunstmatige verhoging in het landschap om het achterliggende gebied te beschermen tegen overstroming. Deze zijn primair of regionaal.

Andere term voor dijk of kade.

voorziening die moet voorkomen dat water op ongewenste wijze een gebied binnentreedt. Daarmee nemen de gebruiksmogelijkheden van het desbetreffende gebied voor de mens toe. De grote waterkeringen langs zee en rivieren worden dijken genoemd. Deze zijn sinds 1000 n.C. in Nederland aangelegd. Al in 1300 waren grote delen van Nederland bedijkt. De klei...

(dam)wal, dyk.

(1) het keren van water, het buiten een gebied houden van ongewenst water. (2) de lichamen, die het water keren, hetzij door de mens opgeworpen (kaden en dijken), hetzij van nature aanwezig (duinen, schoorwal). Het lage land van Ned. is omgeven door wallen tegen overstroming door de zee en de rivieren. Het volksbestaan hangt van de instandhouding...

s., wetterkear(ing), bikisting; (met bekleding), bear; houten —, strykdaem.