Wat is de betekenis van WANSCHAPEN?

bn. (-er, -st), kwalijk, gebrekkig geschapen, misvormd, gedrochtelijk : een wanschapen kind.

adj., wanskepen.

bn.; misvormd, gedrochtelijk: een wanschapen gestalte.

(wa n'schapən) bn. (-er, -st) lelijk geschapen, gedrochtelijk : een gestalte. Syn. ➝ mismaakt.

WANSCHAPEN - bn. (-er, -st), kwalijk, gebrekkig geschapen, misvormd, gedrochtelijk : een wanschapen kind. WANSCHAPENHEID, v.

zie mismaakt.

...