Wat is de betekenis van Waanzinnig?

(1950+) (jeugd) (gebruikt ter intensivering) in hoge mate; erg: 'waanzinnig gaaf', 'een waanzinnige spetter'. • ... een waanzinnig leuke onderscheiding voor de boys. (Popfoto, 1987 nr.2) Die vreemde combinatie leidt tot een wáánzinnige plaat. (Muziekexpress 1987, nr.3) • ... hun waanzinnig mooie 12-inches. (Vinyl, oktober...

waanzinnig - Bijvoeglijk naamwoord 1. geestelijk gestoord ♢ De echtgenote van Filips de Schone werd waanzinnig na de dood van haar man in 1506 en overleefde hem tot 1555. 2. (informeel) geweldig, indrukwekkend ♢ Dat zijn waanzinnige schoenen. w...

waanzinnig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: waan-zin-nig 1. wie erg raar doet, zijn verstand kwijt is ♢ zij is uiteindelijk waanzinnig geworden 2. heel erg ♢ voetbal is waanzinnig populair...

Waanzinnig - in jeugdtaal ter intensivering: ‘erg; in hoge mate’. ... een waanzinnig leuke onderscheiding voor de boys. Popfoto, 1987/2 Die vreemde combinatie leidt tot een waanzinnige plaat. Muziek Express 1987/3 ... hun waanzinnig mooie 12-inches. Vinyl, oktober 1987 Ook nog steeds waanzinnig te gek: Fischer Z. Popfoto, januari 1988

adj. & adv., waen-, dwylsinnich, dûm.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. krankzinnig, 2.volstrekt onzinnig; 3. buitensporig.

('zinnәch) bn. en bw. (-er, -st) in hoge mate krankzinnig. Syn. ➝ dol.

bn. en bw. (-er, -st), 1. krankzinnig, geestesziek, gek; 2. volstrekt onzinnig; buitensporig.