Wat is de betekenis van VROME?

vrome - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van vroom Woordherkomst vroom met de uitgang -e

iem. wat vroom is.

m. en v. (-n), iem. die vroom, godvruchtig is; een valse vrome, schijnheilige, tartuffe : de vrome uithangen, spelen, zich vroom aanstellen.

m. en v. -n: iem., die vroom is; godsdienstige; ongunstig: schijnheilige, fijne: den vrome spelen, uithangen.

(’vro:mɘ) m. en v. (-n) 1. persoon die vroom is : valse -, schijnheilige. 2. Pej. fijne, schijnheilige : de spelen, uithangen.

...

VROME - m. en v. (-n), die vroom, die godvruchtig is ; een valsche vrome, schijnheilige, tartuffe ; eene fijne zus ; den vrome uithangen, spelen, zich vroom aanstellen. VROMELIJK, bw. op vrome wijze, stil, ingetogen.

Vrome, m. en v. (-en), die vroom -, die godvruchtig is; een valsche -, schijnheilige, † tartuffe; eene fijne zus; den - uithangen, spelen, zich vroom aanstellen. *-LIJK, bijw. op vrome wijze, stil, vreedzaam. *...MIGHEID, v. (...eden), vrome levenswijze, - handeling.

Fructus, vtilitas, vsus fructus.