Wat is de betekenis van vluchtheuvel?

vluchtheuvel - Zelfstandignaamwoord 1. heuvel waarop men kan vluchten bij hoogwater (bijv. een terp) 2. schuilplaats in het algemeen 3. (verkeer) verhoogd weggedeelte waar voetgangers tijdelijk kunnen wachten bij het oversteken. Woordherkomst samenstelling van vlucht(werkwoord) en heuvel

vluchtheuvel - Geplaveide of beplante eilandjes in de wegen ontworpen om de doorstroming van het verkeer te leiden (In Nederland ten behoeve van voetgangers).

s., flechtheuvel, -hichte.

...

Veilige plek, met levensgevaar te bereiken.

m. vluchtheuvels (terp of hil; ook: ronde hoogte [om zich in veiligheid te stellen] in straten of op pleinen met druk verkeer).

Geïsoleerd trottoirgedeelte, aan alle zijden door rijwegen omgeven. Zij kunnen dienen om voetgangers veiligheid te verschaffen (vandaar de naam), bijv. bij tramhaltes of gevaarlijke oversteekpunten, doch ook wel als elementen welke leiding moeten geven aan het rijverkeer. v. Embden.

m. (—s) 1. Eig. heuvel waarheen men bij hoge waterstand vluchten kan. 2. Metf. verhoogd trottoir midden op een druk plein in grote steden.

m. (-s), stukje verhoogd trottoir (eilandje) op de rijweg of op een plein, waar men veilig kan staan voor het verkeer.