Wat is de betekenis van VETEREN?

Veteren - spotten met; berispen.

ww zijn veto uitspreken.

veteren - (ook: iem. naar zijn gat veteren), geslachtsgemeenschap hebben met eig. ‘een pak slaag geven’ (de bet.-overgang is min of meer te vergelijken met die bij vechten; ongetwijfeld zal ook veter ‘penis’ een rol hebben gespeeld). Kenje wat veteren, vetert jou wijf, jou lief, jou bruyt, BREDERO I, 271 [1673]. Myn dogter z...

(veterde, heeft geveterd), met een veter sluiten. De zwarte, keurig geveterde schoenen van de frater lijken wel treiterend te glimlachen (van Mulier 1972: 50). - Etym.: In AN verouderend. - Syn. vastveteren ( ). Zie opk: losveteren( ).

(veterde, heeft geveterd), 1. met een veter toe- of dichtrijgen; 2. (vero.) doorhalen ; te keer gaan (tegen).

veterde, h. geveterd (met een veter toerijgen), ik zal mijn laarzen even veteren; zegsw. fig. iemand veteren, doorhalen.

('ve:tərən) (veterde, heeft geveterd) 1. met veters dichtrijgen : laarzen, een korset -. 2. streng berispen, doorhalen : iemand -. Syn. → bedillen.

...

VETEREN - (veterde, heeft geveterd), met een veter toe- of dichtrijgen ; iem. veteren, bekijven.