Wat is de betekenis van verzieken?

(1906) (inf.) verknoeien. • “Ik ben niet voor baas gebore,” grunnekte Eleazar, ’t hoofd schuddend: “’k heb alles verziekt.” (Herman Heijermans: Diamantstad. Tweede druk. 1906) • (Henk Salleveldt: Het woordenboek van Jan Soldaat. 1978) • Een deel van mijn jeugd is behoorlijk verziekt, maar na de o...

verzieken - Werkwoord 1. verpesten, bederven, zorgen dat het niet leuk meer is ♢ Het vervelende gedrag van de dronken jongen verziekte de sfeer op het feest. Woordherkomst afgeleid van zieken met het voorvoegsel ver-

verzieken - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-zie-ken 1. er verkeerd mee omgaan en er zo schade aan toebrengen ♢ de sfeer werd verziekt door zijn gemopper Regelmatig werkwoord: ver-zie-ken ik verziek ...

aan morele kwaliteit inboeten (van de samenleving); aan normbesef verliezen.

...

(verziekte, is verziekt), door ziekte geheel verzwakken en uitgeput raken.

(verziekte, heeft verziekt) door ziekte kwijtraken : veel geld aan de dokter -.

(verziekte, is en heeft verziekt), door ziekte geheel verzwakken en uitgeput raken; van ziekte doortrokken raken; fig.: de verziekte politiek; bederven, in de war sturen: de boel verzieken.

...