vervreemden
(16e eeuw) (euf.) beroven (van stoffelijke of onstoffelijke zaken). • ‘Ja, hij zucht in de gevangenis,’ hervatte Hendrik, ‘aangeklaagd door iemand dien gij door uwe nauwe betrekking tot hem, niet kunt, niet moogt verraden; maar gij weet het wel, Everard is niet plichtig aan het vervreemden der gouden vaten in de dorpskerk.&rs...