vervoeging
...
Ontdek ons tijdschrift
en lees alles over taal uit Nederland en Vlaanderen*Zolang de voorraad strekt
Wiktionary (2019)
vervoeging - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) de verbuiging van een werkwoord ♢ De vervoeging van het werkwoord werd door alle leerlingen fout gedaan. Woordherkomst Naamwoord van handeling van vervoegen met het achtervoegsel -ing.
Taaladvies (2017)
Onder vervoeging (of: conjugatie) worden de vormveranderingen verstaan bij werkwoorden, waarmee tijd (1), persoon (2), getal (3) en/of wijs (4) worden uitgedrukt: (1) het brandt (onvoltooid tegenwoordige tijd) - het brandde (onvoltooid verleden tijd) (2) ik loop (eerste persoon) - jij loopt (tweede persoon) (3) hij werkt (enkelvoud) - zij werken (m...
Muiswerk Educatief (2017)
vervoeging - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-voe-ging 1. verandering van vorm die nodig is om een werkwoord in een zin te laten passen ♢ de vervoeging van 'worden' is onder andere 'word' en 'wordt' Zelfstandig naamwoord: ver-voe-ging...
NN (2000)
Onder vervoeging (of: conjugatie) worden de vormveranderingen verstaan bij werkwoorden, waarmee tijd (1), persoon (2), getal (3) en-of wijs (4) worden uitgedrukt.
drs. L.A. Beeloo (1981)
conjugatie; in de spraakkunst: het veranderen van werkwoorden naar tijd (ik kom ik kwam), persoon (ik kom jij komt), getal (ik kom wij komen) en wijze (kom hier uw rijk kome hij komt).
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: