Wat is de betekenis van verstikken?

verstikken - Werkwoord 1. (ov) doen stikken, door verstikking doden ♢ Het gas in de ruimte verstikte hem. Woordherkomst Afgeleid van stikken met het voorvoegsel ver-

verstikken - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-stik-ken 1. zorgen dat hij geen adem meer kan krijgen ♢ de overvaller heeft het slachtoffer verstikt 1. het onkruid verstikt de planten [zorgt ervoo...

Wanneer er niet genoeg zuurstof in de longen komt of wanneer de ingeademde lucht een te groot percentage andere gassen bevat, stapelt zich koolzuur in het bloed op. Dit veroorzaakt dood door verstikking. Ook door verslikken kan verstikken optreden.

v., (for)smoare, stikke; (doen stikken), smoare.

...

(verstikte, heeft en is verstikt), 1. doen stikken ; veelal fig. : het onkruid verstikt het koren ; iets in de kiem verstikken ; — smoren : met verstikte stem vertelde zij ons alles ; 2. (bijb.) verstikt vlees, van een dier dat zijn natuurlijke dood gestorven is; 3. stikken, door stikken omkomen ; 4. vergaan doordat de...

verstikte, h. (1), i. (2) verstikt (1 doen stikken of smoren; 2 door verstikking omkomen): 1. het onkruid verstikt het koren; iets in de kiem verstikken; een verstikkende lucht; ook: de zijde is verstikt, is bedorven door de vochtigheid der bewaarplaats; 2. hij is in de modder verstikt.

(vər'stikkən) (verstikte, verstikt) I. (heeft) doen stikken : het onkruid verstikt het koren. → dop. II. (is) 1. door stikken vergaan, omkomen : het koren verstikt onder het onkruid; in de modder verstikt. 2. door vochtigheid der bewaarplaats vergaan : haar zijden kleed is verstikt.

(verstikte, heeft en is verstikt), 1. doen stikken; door wurging doden; veelal fig.: het onkruid verstikt het koren; smoren: de vlammen verstikken; 2. stikken, door stikken omkomen; 3. vergaan doordat aantasting door schimmels en bacteriën mogelijk wordt; het goed zal verstikken in die kist.