Wat is de betekenis van verstandhouding?

verstandhouding - Zelfstandignaamwoord 1. relatie tussen mensen gebaseerd op onderling begrip ♢ Vader en zoon hadden een goede verstandhouding met elkaar. Woordherkomst samenstelling van verstand en houding

verstandhouding - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-stand-hou-ding 1. verhouding tussen mensen ♢ de verstandhouding tussen moeder en dochter is niet goed Zelfstandig naamwoord: ver-stand-hou-ding de verstandhoudin...

s., forstânhâlding; een goede — bewaren, frede hâlde; in goede — leven, goed meiïnoar kinne.

v. (betrekking): in goede verstandhouding leven, staan, op voet van vriendschap; ze zijn niet in de beste verstandhouding; in (geheime) verstandhouding met den vijand staan, in geheime betrekking; een teken van verstandhouding geven, doen blijken, dat men met elkaar in betrekking staat.

(vər'stant) v. (-en) betrekking, relatie : zij zijn niet in de beste -; in staan met iemand: een teken van ~.

v. (-en), 1. onderlinge betrekking: zij leven in goede, slechte verstandhouding met elkaar, zij kunnen het goed, slecht met elkaar vinden; 2. (geheime) betrekking: in verstandhouding met de vijand staan; een teken van verstandhouding, een blijk, herkenning, (geheime) overeenstemming, wederzijds begrip.

VERSTANDHOUDING - v. (-en), geheime betrekking tot, briefwisseling met: in verstandhouding met den vijand staan ; — zij leven in goede, slechte verstandhouding met elkander, zij kunnen het goed, slecht met elkander vinden; — in goede verstandhouding, op voet van vriendschap.