Wat is de betekenis van verschuiving?

verschuiving - Zelfstandignaamwoord 1. de verplaatsing over een geleidelijke schaal of weg ♢ Het spectrum van een ver wegstaand melkwegstelsel heeft een verschuiving naar rood ondergaan. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verschuiven met het achtervoegsel -ing

verschuiving - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-schui-ving 1. het verschuiven naar een later tijdstip ♢ door die verschuiving van het feest, kon iedereen erbij zijn 2. het schuivend verplaatsen of verplaatst worden...

s., forskouwing.

...

v. (-en), 1.het verschuiven: 2. opschorting; 3. het verschoven-zijn; er heeft, een grote verschuiving plaats gehad in de samenstelling van het parlement, de verdeling der zetels over de partijen is heel anders geworden.

(geologie) noemt men de verschuiving van twee stukken van de aardkorst ten opzichte van elkaar langs een breukvlak. De naam wordt zowel voor het verschijnsel als voor het resultaat gebruikt. Verschuivingsvlak is het vlak, waarlangs de beweging heeft plaatsgevonden, verschuivingslijn is de dagzoom van het verschuivingsvlak.

Verschuiving - (aardk.); wij spreken van een v„ wanneer twee gedeelten van een gesteentecomplex langs een spleet ten opzichte van elkaar zijn verplaatst. Hierbij wordt onderscheiden of de verplaatsing in horizontalen of in verticalen zin plaats vond. In de meeste gevallen evenwel treedt naast een verticale tevens een horizontale componente op. Een...

v. (-en), 1. het verschuiven; (geologie) verplaatsing van twee stukken (schollen) van de aardkorst ten opzichte van elkaar langs een breukvlak; (ook) zo’n breukvlak; 2. opschorting; 3. het verschoven-zijn: er heeft een grote plaatsgehad in de samenstelling van het parlement, de verdeling van de zetels over de partijen is heel anders geworde...

(mit Verschiebung, D.) het linker of 2e pedaal, dat bij vleugelpiano’s de mechaniek verschuift, zoodat de hamer bij het aanslaan slechts één of twee snaren in trilling brengt.