Wiktionary (2019)
verontschuldiging - Zelfstandignaamwoord 1. een erkenning dat men een fout begaan heeft in de hoop een beschadigde relatie te herstellen ♢ Ik bied mijn verontschuldigingen aan dat het zo lang geduurd heeft. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verontschuldigen met het achtervoeg...
Muiswerk Educatief (2017)
verontschuldiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-ont-schul-di-ging 1. wat je zegt als je ergens spijt van hebt ♢ je moet je verontschuldigingen aanbieden Zelfstandig naamwoord: ver-ont-schul-di-ging de veront...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. het (zich) verontschuldigen: ter verontschuldiging voerde hij aan... ; 2. hetgeen, formulering waarmee men zich verontschuldigt, excuus: verontschuldigingen maken, aanbieden; verontschuldiging vragen; nietige, valse, geldige, aannemelijke verontschuldiging.
M. J. Koenen's (1937)
v. verontschuldigingen (rechtvaardiging, reden van verschoning): dat dient tot zijn verontschuldiging, een verontschuldiging afwijzen; (zijn) verontschuldigingen aanbieden; ter verontschuldiging van zijn handelwijze.
Jozef Verschueren (1930)
v. (-en) 1. Eig het (zich) verontschuldigen: dat kan tot dienen; vragen; een aannemen, afwijzen. 2. Metn. reden tot verontschuldiging: -en aanbieden, maken: aannemelijke, wettige -en.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v. (-en), 1. het (zich) verontschuldigen: ter verontschuldiging voerde hij aan; 2. excuus: iets als verontschuldiging aanvoeren.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
