Wat is de betekenis van Verkikkerd?

(19e eeuw) (inf) verliefd, dol, gek (zijn op iemand). 'Ze is verkikkerd op die vent.' Reeds bij Molema (Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19de Eeuw. 1887). Syn.: besjoeken*; blind* op; een brander* hebben op iemand; een crush* hebben; ingeschoten* zijn op iemand; ingesneden* zijn op iemand; de muts* hebben (krijgen); op* iemand zijn; stuk...

bn., (gemeenz.) verzot: op iets verkikkerd zijn, dol op iets zijn ; — op iem. verkikkerd zijn, verliefd; hij is verkikkerd, hij is verliefd.

bn. Gemz. gek, verzot, dol: op iets zijn.

bn., (gemeenz.) verzot: op iets verkikkerd zijn, dol op iets zijn; op iemand verkikkerd zijn, verliefd.

...

VERKIKKERD - bn. (gemeenz.) op iels verkikkerd zijn, dol op iets zijn ; hij is verkikkerd, hij is verliefd.

...