Wat is de betekenis van verdoemen?

verdoemen - Werkwoord 1. (ov) tot een onfortuinlijk en onvermijdelijk einde veroordelen ♢ De onwil van met name de Franse koning om een bondgenootschap aan te gaan met Arghun Khan verdoemde het laatste bolwerk van de kruisvaarders, Akko, tot de ondergang. Woordherkomst Afgeleid van d...

Reeds in de Middeleeuwen komen de volgende zelfVervloekingen voor: God, hi moete mi verdomen ‘God, moge hij mij verdoemen als ik niet...’; mi verdoeme God; so moetic sijn verdoemt ‘als ... niet, dan moet ik verdoemd zijn’. In het hedendaags Nederlands komen ook voor ik mag hier voor eeuwig verdoemd zijn; ik...

v., fordomme.

(verdoemde, heeft verdoemd), 1. veroordelen, inz. voor eeuwig veroordelen, naar de hel verwijzen : die niet zal geloofd hebben zal verdoemd zijn (Luc. 16 : 16); 2. vervloeken : hij heeft de drank verdoemd, krachtig beloofd niet meer te drinken ; vgl.

(vər'doemən) (verdoemde, heeft verdoemd) 1. tot straf verwijzen, veroordelen : iemand –. 2. Plat. vlakuit weigeren : hij verdoemt dit of dat te doen.

(verdoemde, heeft verdoemd), veroordelen, m.n. voor eeuwig veroordelen, naar de hel verwijzen; vervloeken.

...

...

VERDOEMEN - (verdoemde, heeft verdoemd), veroordeelen, verwijzen tot straf: de zielen der boozen zullen verdoemd (tot eeuwige straffen ververoordeeld) zijn ; — vervloeken : hij verdoemt het te doen; hij heeft den drank verdo(e)md, krachtig beloofd hem niet meer te drinken; ik zit me hier maar te verdommen, vervloekt te vervelen. (In deze laat...