Wat is de betekenis van verdenken?

verdenken - Werkwoord 1. (ov) iemand ~ van van iemand een kwaad vermoeden hebben ♢ Zij verdenken hun buurjongen van het maken van krassen in hun auto. Woordherkomst afgeleid van denken met het voorvoegsel ver- Synoniemen aankijken op

verdenken - onregelmatig werkwoord uitspraak: ver-den-ken 1. denken dat hij iets verkeerds heeft gedaan ♢ wij verdenken hem van fraude Onregelmatig werkwoord: ver-den-ken ik verdenk jij/...

v., fortinke; iem. van iets —, immen earne op oansjen, it op immen hâlde; iem. van een diefstal —, immen foar de dief hâlde.

einem etwas verdenken, iem. iets kwalijk nemen, iets misduiden.

...

(verdacht, heeft verdacht), het in een bep. genoemde kwaad vermoeden van: iem. van diefstaL van loillekeur verdenken’, — ik verdenk hem er van dat.... ik meen dat hij het genoemde gedaan heeft; ook in oneig. en scherts, toepassing; — (abs.) iem. verdenken, aan zijn eerlijkheid, oprechtheid twijfelen ; —...

verdacht, h. verdacht (kwaad vermoeden van, achterdocht hebben): iems. goede trouw verdenken; iem. v. diefstal verdenken.

(vər'denkən) (verdacht, heeft verdacht) 1. kwaad denken, vermoeden van iemand. 2. verkeerd denken van : iemands goede trouw –. 3. achterdocht hebben op : iemand van diefstal –.

(verdacht, heeft verdacht), vermoeden hebben van kwaad: iemand van diefstal verdenken; (abs.) iemand verdenken, aan zijn eerlijkheid twijfelen.