Wat is de betekenis van VERBITTEREN?

verbitteren - Werkwoord 1. (ov) bitter maken ♢ Angst voor de dood verbittert veel zoets des levens. Woordherkomst Afgeleid van bitteren met het voorvoegsel ver- of afgeleid van bitter met het voorvoegsel ver-

verbitteren - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-bit-te-ren 1. bitter maken, het prettige ervan weghalen ♢ het voortdurende geldgebrek verbittert mijn leven Regelmatig werkwoord: ver-bit-te-ren ik verbitter ...

v., forbitterje.

(verbitterde, heeft en is verbitterd), 1.bitter maken (fig.), ontdoen van het aangename, vergallen : dat verbittert mij het leven; iemands genoegen verbitteren ; zich het leven verbitteren; 2. vergrammen, tot heftige vijand maken: iem. tegen zich verbitteren ; wees zijner stemme gehoorzaam en verbitter hem niet (Exod. 2...

verbitterde, h. (1), i. (2) verbitterd (1 bitter maken, vergallen inz. fig. onaangenaam maken, maar sterker; 2 inz. Z.-N. bitter worden): 1 die zoon verbittert hem het leven; 2 Z.-N. die wijn zal niet verbitteren met liggen.

(vər'bittərən) (verbitterde, verbitterd) I. (heeft) 1. bitter maken. 2. onaangenaam maken, bederven, vergallen : die zoon verbittert hem het leven. 3. vergrammen, vertoornen : iemand tegen zich –. II. (is) bitter worden.

(verbitterde, heeft en is verbitterd), 1. vergallen: de laster verbitterde zijn levensavond; 2. vergrammen, tot heftige vijand maken: iemand tegen zich verbitteren; 3. bitter worden: de strijd verbitterde hoe langer hoe meer.

...

VERBITTEREN - (verbitterde, heeft verbitterd), bitter maken; (meest fig.) onaangenaam maken, vergallen: dat verbittert mij het leven; iemands genoegen verbitteren, wegnemen; zich het leven verbitteren; vertoornen, vergrammen : iem. tegen zich verbitteren. VERBITTERING, v. het verbitteren; vergramdheid; verbitterdheid; dat wekt verbittering; de verb...