Wat is de betekenis van velaar?

velaar - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) spraakklank die tegen het zachte gehemelte gevormd wordt velaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) (van spraakklanken) gevormd tegen het zachte gehemelte Woordherkomst van het Latijnse 'velum' (sluier) Synoniemen gutturaal postpalataal Verwante begrip...

(m.), syn. velair; klank die wordt gevormd door het achterste gedeelte van de tong in de richting van het velum te bewegen; b.v. bij [k] en [g].

[Lat. velaris - behorende tot het velum bet. 6, z.a.] I zn aldus ontstane klank (bijv.: ch, g en k); II bn (van spraakklanken) bij het zachte gehemelte gevormd.

(velair) gevormd m.b.v. het zachte gehemelte; spraakklank aldus gevormd

velair, t zachte gehemelte betreffend.

(gutturaal), ➝ Medeklinker.

(ve'la.r) [Lat. velum, zacht gehemelte] 1. bn. tussen achtertong en zwak gehemelte gevormd : o en oe zijn velare klinkers. 2. m. (...laren) velare klinker. Ook : achterklinker.

[Lat.], I. bn., (van spraakklanken) gevormd dichtbij of tegen het zachte gehemelte: de velare r, huig-r (tegenover dentale of tong-r); II. zn. m. (-velaren) klank die gevormd wordt als omschreven: de ch, g en k zijn velaren.